Snel laten de renners Albertville achter zich. Gelijk loopt de weg omhoog, de bescheiden Collet de Tamié op. Al zullen niet-klimmers niet blij zijn om gelijk 8,5 kilometer omhoog te moeten rijden.

 

De volgende top bereiken de renners na 42,5 kilometer koers: de Col de la Forclaz de Montrin. Met 10,2 kilometer langer dan de Tamié en met 6,5% ook steiler. De eerste helft van de klim, met uitzicht over het Lac d’Annecy, is relatief eenvoudig. Na iets meer dan 6 kilometer wordt het lastiger, met stijgingspercentages die soms boven de 12% uitkomen.

 

Via het dal van de Chaise komt het peloton aan in Ugine. Vanuit dit dorpje kronkelt de weg zich omhoog de Col de la Forclaz Queige op. Via vele haarspeldbochten bereiken de renners na 5,4 kilometer het dorpje Queige. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 8% gaat de derde ‘Col de la Forclaz’ die het peloton deze Tour tegenkomt pijn doen.

 

Veel genade kent de Tourorganisatie niet, want eenmaal bekomen van de klim naar Quiege dient het volgende monster zich al aan. Het is de Montée de Bisanne, een berg die zijn debuut in de Tour maakt. Nog maar eens 12,4 kilometer klimmen à 8,2% gemiddeld. Het is een lastige klim, waarbij tijdens de eerste helft steile stukken met makkelijkere stukken worden afgewisseld. De tweede helft is gewoon overal steil: 8,3% tot 10%.

 

Met steeds de Mont Blanc op de achtergrond – de hele etappe komen ze dichterbij de gigant – beginnen de renners aan de slotklim bij Saint-Gervais. Wederom 9,8 kilometer pijn lijden, nu met een gemiddelde van 8%. Rustig aan de berg wennen is er niet bij. Gelijk moeten de renners op de pedalen gaan staan, want de eerste kilometer is met 12,9% de lastigste. Na 3 kilometer vlakt de klim wat af, waarna de laatste 4 kilometers weer steil omhoog gaan.

 

Bron: touretappe.nl

Bron afbeeldingen: letour.fr